Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Witold Żyluk

Sędziowie: SO Andrzej Cyganek

SO Witold Galewski

Protokolant Katarzyna Gill

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej Sylwii Knapik

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 roku

sprawy I. L.

oskarżonej o czyn z art. 178a § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Lęborku

z dnia 18 kwietnia 2013 roku w sprawie II K 118/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę I. L. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Lęborku do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI 288/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 18.04.2013r., sygn. akt II K 118/13 I. L. została uznana za winną tego, że:

- w dniu 20 stycznia 2013r. na trasie R. – R. gm. C. D., prowadzała w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości – 1,12 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (tj. 2,33 promila alkoholu we krwi),

tj. popełnienia przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. i za to na mocy art. 178 a § 1 k.k. wymierzył oskarżonej grzywnę w rozmiarze 100 stawek dziennych, przy przyjęciu, że jedna stawka jest równoważna 30zł,

- na mocy art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonej środek karny
w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat,

- na mocy art. 49 § 2 k.k. orzekł od oskarżonej świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w W.,

- zasadził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Lęborku – 436,50 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator. Zaskarżył go
w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonej. Zarzucił mu:

- obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 43 § 3 k.k. polegającą na braku orzeczenia przez Sąd I instancji obowiązku zwrotu przez oskarżoną dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych w postaci prawa jazdy.

Podnosząc powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez nałożenie obowiązku zwrotu przez oskarżoną dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych w postaci prawa jazdy nr (...) (blankiet serii (...)) wydanego w dniu 18 czerwca 2008r. przez Starostę (...), a także o utrzymanie w pozostałym zakresie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wywiedziona przez prokuratora - wobec trafności zarzutu w niej podniesionego - zasługuje na uwzględnienie choć wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku wobec naruszenia prawa materialnego nie mógł być uwzględniony w sytuacji, gdy wyrok podlegał uchyleniu.

Sąd Rejonowy w Lęborku zaskarżonym wyrokiem - zgodnie zresztą
z dołączonym do aktu oskarżenia wnioskiem prokuratora, o którym mowa art. 335 § 1 k.p.k. – uznał I. L. za winną popełnienia przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. i skazał ją na karę grzywny. Wyrokiem tym orzekł również względem oskarżonej na podstawie art. 42 § 2 k.k. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat, oraz świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 49 § 2 k.k.. Nie zobowiązał natomiast oskarżonej do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów, do czego obligowała go treść art. 43 § 3 k.k., albowiem nie było to przedmiotem uzgodnień pomiędzy oskarżonym, a prokuratorem (k.17, 27).

Tymczasem Sąd Rejonowy orzekając zakaz prowadzenia pojazdów, obowiązany był orzec zwrot dokumentu uprawniającego do prowadzenia, do czego obligowała go treść art. 43 § 3 k.k.. Zgodnie z treścią tego przepisu orzekając zakaz określony w art. 42, sąd nakłada obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu. Powyższe oznacza, że złożony przez prokuratora wniosek, o którym mowa w art. 335 § 1 k.p.k., nie zawierał wszystkich wymaganych przepisami prawa karnego materialnego,
a mających charakter obligatoryjny, elementów.

W omawianej sprawie okoliczność ta, umknęła zarówno prokuratorowi, który wystąpił do Sądu z wnioskiem, o którym mowa w art. 335 § 1 k.p.k., jak i rozpoznającemu go Sądowi. Tymczasem prawidłowo procedujący Sąd Rejonowy winien był nie uwzględnić wniosku złożonego przez prokuratora
i skierować sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych (art. 343 § 7 k.p.k.), bądź też doprowadzić do takiej zmiany tego wniosku, aby był on zgodny z obowiązującymi przepisami prawa karnego materialnego. Postępując w sposób odmienny, Sąd ten dopuścił się obrazy art. 335 § 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 7 k.p.k., a w konsekwencji również obrazy art. 43 § 3 k.k. wobec braku nałożenia na oskarżoną obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym.

Mając na względzie wagę powyższego uchybienia, Sąd Okręgowy zmuszony był uchylić zaskarżony wyrok i sprawę przekazać Sądowi
I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd ten przy ponownym rozpoznaniu sprawy stosownie do treści art. 343 § 7 k.p.k. rozpozna ją na zasadach ogólnych, bądź też spowoduje usunięcie wad wniosku i rozstrzygnie w trybie art. 335 § 1 k.p.k..