Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Dariusz Dumanowski

Sędziowie: SO Andrzej Dymalski

SO Robert Rzeczkowski

Protokolant Katarzyna Gill

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej Marcina Kiedrowicza

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 roku

sprawy P. K.

oskarżonego o czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 178a § 1 k.k.

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Słupsku

z dnia 25 lutego 2013 roku w sprawie II K 891/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę P. K. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Słupsku do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt VI Ka 215/13

UZASADNIENIE

P. K. oskarżony został o to, że w dniu 02 maja 2012 roku w S. na ul. (...) będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 14.11.2005r., sygn. akt XIII K 1517/05 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 05.11.2008r., sygn. akt XIII K 1544/08 za prowadzenie w ruchu lądowym pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. I badanie 1,11 mg/l, II badanie 1,13 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w ruchu lądowym prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...), to jest o czyn
z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 178a § 1 k.k..

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z 25 lutego 2013 roku, sygn. akt II K 891/12 P. K. został uniewinniony od popełnienia zarzucanego mu czynu. Na podstawie art. 619 § 1 k.p.k. w zw.
z art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 14 ust. 2 pkt 3 i art. 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 723,24 zł (siedemset dwadzieścia trzy złotych dwadzieścia cztery grosze) tytułem udzielonej oskarżonemu pomocy prawnej w postępowaniu przed Sądem wraz z należnym podatkiem VAT. Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator. Zarzucił mu obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie
art. 7, 410, 366 § 1, 410 oraz 424 § 1 i 2 k.p.k., polegającą na niewyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności sprawy poprzez nieprzeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego, niewyjaśnienie sprzeczności pomiędzy zeznaniami świadków, a także nieprawidłową ocenę zeznań świadków osobach S. K., M. G.
i P. J. oraz nienależytą analizę poszczególnych dowodów oraz błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść wyroku, a polegający na niezasadnym przyjęciu, iż materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wykazał, iż oskarżony nie dopuścił się zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, a w konsekwencji do niesłusznego uniewinnienia oskarżonego i wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w Słupsku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest oczywiście zasadna. Sąd Okręgowy uznał, iż ocena zebranych dowodów dokonana przez Sąd Rejonowy jest dowolna
i narusza zasadę swobodnej oceny dowodów, jest to ocena niepełna, a Sąd Rejonowy nie dostrzegł wielu istotnych sprzeczności w zeznaniach świadków na podstawie, których ustalił stan faktyczny, a tym samym sprzeczności tych nie omówił w pisemnym uzasadnieniu wyroku. Należy w tym miejscu wskazać na sprzeczności występujące w materiale dowodowym, na które nie zwrócił uwagi Sąd Rejonowy i sprzeczności tych nie wyjaśnił. Oskarżony wyjaśnił (k. 85 i następne), iż gdy wracał z M. przez ul. (...) podjechał jego brat z P. J. odstawić samochód. Wyjaśnił także, że dokumenty i kluczyki dał mu brat. Dwie minuty po zaparkowaniu samochodu przez J. przyjechała policja. Z notatki urzędowej (k. 1) wynika, iż P. K. nie posiadał dokumentów. Powyższą sprzeczność należy wyjaśnić w drodze zapytania policjanta sporządzającego notatkę służbową gdyż ma to istotne znaczenie do ustalenia wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, iż otrzymał on dokumenty od brata, który nie był trzeźwy i z obawy by nie zostały przez niego zagubione. Bezspornie zatrzymanie oskarżonego nastąpiło o godz. 2.10. Tymczasem P. J. zeznał, iż gdy przestawił samochód K. było to przed udaniem się oskarżonego z M. G. na grila, a było to około godz. 22.00. Później jeszcze raz przestawił samochód, był ponownie za około pół godziny, gdy już doszedł do domu zadzwoniła M. i wrócił ponownie przestawić samochód. W postępowaniu przygotowawczym świadek zeznał jedynie o dwóch, a nie trzech przestawieniach samochodu. Sprzeczność
w dowodach dotyczy ilości razy przestawiania samochodu, godzin wykonywania tych czynności. Na k. 28v P. J. zeznał, iż był już 30 minut w domu i położył się w łóżku gdy zadzwoniła M. G.
w celu ponownego przestawienia pojazdu. Z zeznań policjantów wynika natomiast, iż podjechali natychmiast w pobliże pojazdu K. i był tam jedynie oskarżony i dziewczyna. W świetle tych dowodów należy ocenić czy upłynęło aż ponad 30 minut od przestawienia samochodu przez J. (jadący samochód wiedzieli policjanci) do ponownego wezwania J.. M. G. zeznała, iż gdy szła na grila widziała jak S. K. parkował samochód. Było to 4-5 godzin przed zatrzymaniem ich przez policjantów. Jak szli z ogniska nie widziała by ktoś jechał tym samochodem. Powyższe zeznania stoją w rażącej sprzeczności
z zeznaniami J. i K.. Należało także wnikliwie ocenić zeznania policjanta A. C. na k. 30, zeznał on między innymi, że oskarżony nie mówił kto kierował pojazdem, natomiast P. J. także nie zeznał, że wcześniej kierował pojazdem, a zeznał, że już spał gdy go wezwano. Sprzeczności tych Sąd Rejonowy nie wyjaśnił, nie dokonał stosownych konfrontacji świadków. Świadkowie nie zostali przesłuchani bez wymaganej wnikliwości. Sąd Rejonowy następnie nie dokonał pełnej analizy zebranych dowodów, nie omówił rozbieżności.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok
i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy Sąd Rejonowy winien wnikliwie przesłuchać świadków, także interweniujących policjantów, wyjaśnić sprzeczności w drodze przeprowadzenia stosownych konfrontacji, ustalić
w miarę dokładnie czas przestawiania pojazdu i ilość przestawień. Należy ustalić co rzekomo przekazał oskarżonemu brat S. i dlaczego skoro P. K. był także nietrzeźwy. Wszystkie dowody należy ocenić wnikliwie, swobodnie nie przekraczając zasady z art. 7 k.p.k.. Stanowisko Sądu Rejonowego winno być starannie przedstawione w pisemnym uzasadnieniu wyroku zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 424 k.p.k..