Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 23 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jolanta Deniziuk

Sędziowie SO: Wanda Dumanowska (spr.), Mariusz Struski

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 roku, w S.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) (...)w K.

z udziałem dłużnika A. D.

o nadanie klauzuli wykonalności wskutek przejścia uprawnień

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Lęborku

z dnia 26 sierpnia 2014r. sygn. akt I Co 810/14

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt IV Cz 659/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Lęborku oddalił wniosek (...) (...) z/s w K. o nadanie na jego rzecz wskutek przejścia uprawnień klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 1 grudnia 2006r. wydanemu przez Sąd Rejonowy w Lęborku, w sprawie o sygn. akt I Nc 1390/06 z powództwa (...) Banku SA z/s we W. przeciwko A. D.. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że dokumenty przedłożone do sprawy nie spełniają wymogów z art. 788 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł wierzyciel (...) (...)z/s w K. domagając się jego zmiany poprzez uwzględnienie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności oraz zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Skarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 788 § 1 k.p.c., polegające na odmowie nadania klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień mimo spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie oraz art. 233 § 1kpc polegające na braku wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności ma charakter formalno - prawny. Kognicja sądu jest w nim ograniczona do zbadania wymogów formalnych przedstawionego przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego. Sąd nie bada zasadności treści tytułu egzekucyjnego (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5.09.1967 r., I CZ 20/67, OSPiKA 1968, nr 5 poz. 90 ), bada natomiast, czy przedstawiony mu dokument nadaje się do wykonania w drodze egzekucji.

Zasada powyższa rozciąga się na sytuacje, gdy – jak w niniejszej sprawie – nastąpiło przejście uprawnienia lub obowiązku na inną osobę. Istotnym jest, że w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 788 k.p.c. sąd bada tylko, czy nabywca jest nabywcą prawnym i czy nabycie nastąpiło już po powstaniu tytułu wykonawczego, czy też w toku sprawy, przed jego wydaniem.

Przywołany powyżej przepis w § 1 stanowi, że jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Przepis ten ma zastosowanie, jak była o tym mowa powyżej, gdy przejście uprawnienia lub obowiązku nastąpiło po wydaniu tytułu egzekucyjnego (vide: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 1963 r., III CR 48/63, OSNCP 1964, nr 2, poz. 41).

Przesłanką zatem uzyskania klauzuli wykonalności jest wykazanie przez wierzyciela przejścia praw lub obowiązków za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Wystarczy, że osnowa dokumentu tylko stwierdza fakt przejścia praw lub obowiązków. Sąd ocenia ten dokument pod względem formalnym (np. czy dokument spełnia kryteria wymagane od dokumentu urzędowego), nie może zaś merytorycznie badać, czy do przejścia praw lub obowiązków rzeczywiście doszło. Toteż i w niniejszym postępowaniu wpadkowym Sąd Rejonowy ograniczył się do formalnej analizy dokumentów załączonych do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wskutek przejścia uprawnień.

W celu uzyskania klauzuli wykonalności na rzecz lub przeciwko następcom odpowiednio dotychczasowego wierzyciela i dotychczasowego dłużnika wystarczy wykazanie przejścia uprawnienia lub obowiązku za pomocą odpisów dokumentów urzędowych i dokumentów prywatnych z podpisami urzędowo poświadczonymi.

W realiach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości Sądu Okręgowego fakt, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawca przedłożył oświadczenie stron o zawarciu kolejnych umów przelewu wierzytelności, z podpisami poświadczonymi urzędowo przez notariusza. Słusznie Sąd Rejonowy przyjął, że dokument ten zawiera jedynie oświadczenia wiedzy o tym, że strony potwierdzają zawarcie umowy przelewu wierzytelności, natomiast w dokumencie tym brak jest oświadczeń woli stron umowy o przeniesieniu i przyjęciu praw wynikających z wierzytelności. Słusznie też Sąd Rejonowy podkreślił, że do cesji wierzytelności dochodzi w wyniku złożenia oświadczeń woli, a przedłożony Sądowi dokument, mający wykazać przejście uprawnień wynikających z tej wierzytelności, takie oświadczenia woli nie zawiera. Nie można więc uznać, że przedstawione dokumenty w sposób jednoznaczny i pewny wykazują przejście uprawnień na rzecz wnioskodawcy.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, mocą art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., orzekł, jak sentencji postanowienia.