Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 23 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku, IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: Andrzej Jastzebski

Sędziowie SO: Beata Kopania, Mariusz Struski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika J. T.na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni Jolanty Janocha – Mularczyk polegającej na zajęciu w piśmie z dnia 21 czerwca 2013r wierzytelności należnej dłużnikowi od Urzędu Skarbowego w L.

z udziałem (...) spółki z o.o. S.K.A z/s w G.

na skutek zażalenia dłużnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 9 września 2013 roku, sygn. akt I Co 1050/13

postanawia:

odrzucić zażalenie

Sygn. akt IV Cz 628/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Lęborku oddalił jako bezzasadną skargę dłużnika J. T.wywiedzioną na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni Jolantę Janocha – Mularczyk, polegającej na zajęciu w piśmie z dnia 21 czerwca 2013r wierzytelności należnej dłużnikowi od Urzędu Skarbowego w związku z ustaleniem, że komornik wszczął egzekucję na podstawie prawidłowego tytułu wykonawczego, którego wymagalność i poprawność organ egzekucyjny nie jest uprawniony badać. Zarzuty merytoryczne p-ko tytlowi dłużnik winien zaś podnosić w trybie powództw d przeciwegzekucyjnyc.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący domagając się uchylenia zajęcia wierzytelności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlega odrzuceniu, ponieważ jest niedopuszczalne.

Postanowienie Sądu wydane na skutek skargi na czynność komornika polegającej na zajęciu wierzytelności nie zostało obwarowane prawem do wniesienia zażalenia. Tymczasem stosownie do art. 767 ⁴ § 1 kpc zażalenie na postanowienie sądu przysługuje wyłącznie w wypadkach wskazanych w ustawie.

Orzeczenie powyższe nie należy także do postanowień wydawanych w postępowaniu egzekucyjnym, jako kończących postępowanie w sprawie. Zatem nie kwalifikuje się do postanowień, od których przy odpowiednim stosowaniu art. 394 § 1 kpc przy zast. art. 13 § 2 kpc można by przyznać prawo do zaskarżenia ich zażaleniem.

Wobec powyższego, na mocy art. 370kpc i art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc orzeczono, jak w sentencji.