Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Słupsk, dnia 18 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Watemborska (spr.)

Sędziowie : SO Dorota Curzydło

SO Mariusz Struski

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2013 r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: R. W., S. W. i W. W.

przeciwko A. W.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego w Chojnicach

z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. akt III RC 116/13

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 1. w części dotyczącej małoletniego S. W. w ten sposób, że obniżyć kwotę zasądzoną od pozwanego A. W. tytułem udzielenia zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego na rzecz małoletniego S. W. z kwoty po 750 złotych miesięcznie do kwoty po 500 (pięćset) złotych miesięcznie, uznając, że łączna kwota zabezpieczenia na rzecz dwojga powodów wynosi 1250 ( jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt) złotych miesięcznie;

2.  oddalić zażalenie w pozostałej części.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Chojnicach postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2013 r. udzielił zabezpieczenia w ten sposób, że zobowiązał pozwanego A. W. do płacenia na rzecz małoletnich powodów S. W. i W. W. kwot po 750 złotych miesięcznie na każdego z powodów – łącznie 1500 złotych miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletnich powodów R. W., do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, począwszy od kwietnia 2013 r., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie. W pozostałym zakresie wniosek oddalił.

Uzasadniając swe rozstrzygnięcie, Sąd I instancji odwołując się do treści art. 753 § 1 k.p.c. wskazał, że w niniejszej sprawie przedmiotowe roszczenie zostało uprawdopodobnione w rozmiarze po 750 złotych na każde z dzieci miesięcznie, pozwany wyprowadził się z domu , a utrzymaniem domu i dzieci zajmuje się powódka- matka małoletnich powodów.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się pozwany, wnosząc zażalenie, w którym ostatecznie uznał wniosek o udzielenie zabezpieczenia do kwoty po 300 złotych miesięcznie na rzecz każdego z dzieci tj. łącznie do kwoty 600 złotych miesięcznie. Skarżący podniósł, iż nie posiada wystarczających środków finansowych na płacenie alimentów w zabezpieczonej wysokości. Z kwoty, którą obecnie pozwany zarabia tj. ok. 3100 zł netto miesięcznie – jak twierdzi - musi ponieść własne opłaty mieszkaniowe jak również musi się jeszcze sam utrzymać. Ponadto żalący podniósł, że matka małoletnich w żaden sposób nie uprawdopodobniła dochodzonego roszczenia, ani co do wysokości, ani co do zagrożenia, że pozwany nie będzie łożył na utrzymanie dzieci, skoro czynił to i czyni nadal.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego w części zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy stwierdzić, że wniosek o udzielenie zabezpieczenia wywiedziony przez matkę małoletnich powodów jest słuszny co do zasady, a jego uzasadnienie uprawdopodabnia istnienie roszczenia – w zgodzie z treścią przepisu art. 730 ¹ § 1 i 2 kpc. Nadto, w myśl art. 753 § 1 zd. 2 kpc, w sprawach o alimenty podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia. Zatem przesłanką wystarczającą do udzielenia zabezpieczenia w sprawie o alimenty jest uprawdopodobnienie roszczenia. Strona żądająca zabezpieczenia nie musi wykazywać interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Odnosząc się natomiast do wysokości usprawiedliwionych potrzeb powodów oraz majątkowych i finansowych możliwości pozwanego, które to czynniki wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego (por. art. 135 § 1 kro), stwierdzić należy, iż na obecnym etapie postępowania określony przez Sąd I instancji na poziomie 750 zł koszt utrzymania małoletniego, zaledwie 4-letniego S., będącego pod bezpośrednią, stałą opieką matki powoda wydaje się zawyżony.

Matka małoletniego nie ponosi kosztów związanych z uczęszczaniem małoletniego do przedszkola, nie ponosi też kosztów związanych z opieką nad tym dzieckiem, gdyż sama tę opiekę sprawuje. W takiej sytuacji w ocenie Sądu Okręgowego kwota wystarczająca na potrzeby tego małoletniego powoda, mając na uwadze jego koszty utrzymania tj. wyżywienie, ubranie i koszty utrzymania mieszkania, obciążająca pozwanego nie może przekraczać kwoty 500 złotych miesięcznie i do takiej kwoty Sąd Okręgowy zmniejszył udzielone na rzecz tego powoda zabezpieczenie.

W zakresie natomiast zabezpieczenia dotyczącego małoletniej W. W., zdaniem Sądu Okręgowego kwota ustalona przez Sąd Rejonowy tytułem udzielonego zabezpieczenia jest kwotą odpowiednią zarówno do potrzeb 9-letniej powódki jak i do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego.

Powódka jest dziewczynką znajdującą się na początkowym etapie edukacji szkolnej. Doświadczenie życiowe wskazuje, że jest to okres zwiększonych nakładów na dziecko czynionych przez jego opiekunów. Z rozpoczęciem bowiem nauki w szkole łączy się obowiązek dodatkowych wydatków związanych z zakupem podręczników, zeszytów, przyborów szkolonych jak również niezbędne wyposażenie dziecka w ubiór, w tym ubiór sportowy. Rodzice zobligowani są do ponoszenia kosztów ubezpieczenia dziecka jak również do uiszczania różnego rodzaju składek klasowych. Matka dziecka nie pracuje ale swój obowiązek alimentacyjny wypełnia poprzez osobistą stałą opiekę nad dzieckiem.

Pozwany natomiast nie ma nikogo pod stałą opieką, jest przy tym osobą młodą, dyspozycyjną, zdolną do pracy. W takiej sytuacji winien on czynić wszelkie starania aby zaspokoić potrzeby dzieci chociażby do kwot zasądzonych tytułem zabezpieczenia. Zauważyć przy tym należy, że w momencie wydawania przez Sąd I instancji postanowienia zabezpieczającego pozwany pracował w Szwecji, zarabiając miesięcznie, jak sam wskazuje w oświadczeniu majątkowym, ok. 3100 złotych netto. Zdaniem Sądu Okręgowego możliwości zarobkowe młodego, zdrowego, nie mającego nikogo na utrzymaniu (poza małoletnimi powodami) pozwanego pozwolą mu uiszczać na rzecz dzieci łącznie 1250 złotych miesięcznie – na potwierdzenie tych okoliczności dodać jedynie należy, że jak wynika z dołączonych do pozwu wyciągów z rachunku bankowego jeszcze w styczniu 2013r. i lutym 2013r. pozwany był w stanie przelać na wspólny rachunek R. i A. W. kwoty odpowiednio 3264 zł i 3359 złotych.

W tym stanie rzeczy zażalenie pozwanego w części uznano za zasadne i na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. dokonano zmiany zaskarżonego postanowienia a w części jako pozbawione podstaw z mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w sentencji.