Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 28.01.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S. Witold Galewski

Protokolant sekr. sądowy Daria Staroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej wS.del. do Prokuratury Okręgowej wS.– Dariusza Iwanowicza

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. w sprawie skazanego A. M. (M.) s. A. i S. z d. S., ur. dnia (...) w S., skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w S. z dnia 03.10.2013r., sygn. akt IIK 742/13 za czyn z art.226§1kk i art.224§2kk przy zast. art.11§2kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Okręgowego w S. z dnia 09.04.2014r., sygn. akt IIK 95/13 za czyn z art.280§2kk i art.157§1kk i art.275§1kk i art.276kk w zw. z art.11§2kk na karę 3 lat pozbawienia wolności.

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk, art.79§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1.  odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu A. M. (M.) s. A.,

2.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Dyrektor Aresztu Śledczego w S. złożył do Sądu wniosek o udzielenie skazanemu A. M. warunkowego przedterminowego zwolnienia, wskazując na ustaloną wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczno-społeczną. Uprawnienie do ubiegania się o warunkowe zwolnienie skazany nabył w dniu 13.09.2014r. Koniec kary przypada na dzień 25.04.2016r. Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasady udzielania warunkowego zwolnienia określone są w przepisie art.77§1kk. Z treści wskazanego przepisu wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Ustalenie stosownej prognozy może nastąpić w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu. Nabycie uprawnień do ubiegania się o warunkowe zwolnienie nie jest wystarczające do uwzględnienia wniosku. Sąd penitencjarny podziela w tym zakresie stanowisko wyrażone w postanowieniu z dnia 21.12.2014r. przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. II AKzw 2591/14.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Zatem, chcąc należycie ocenić, właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje.

Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje. Z uzasadnienia wyroku w sprawie II K 95/13 oraz wywiadu środowiskowego kuratora z dnia 13.10.2012r. wynika, że skazany nadużywał alkoholu, zachowywał się agresywnie, co w ocenie kuratora uzasadniało przyjęcie, że skazany jest osobą głęboko zdemoralizowaną. Skazany był poszukiwany listem gończym.

Z wywiadu kuratora z dnia 23.12.2015r. wynika, że skazany na wolności wychowywał się w rodzinie rozbitej. Po rozwodzie rodziców, pozostawał pod opieką matki która była niewydolna wychowawczo z uwagi na nadużywanie alkoholu i stosowaną przemoc wobec dziecka. Później, skazany był pod opieką babci. W związku ze stwarzaniem problemów wychowawczych i stosowaniem agresji, skazany został umieszczony w Schronisku dla Nieletnich w C.. W miejscu zamieszkania, ma dobrą opinię i utrzymuje właściwe relacje z rodziną.

W tej sytuacji, zachowanie skazanego na wolności ocenić należy jako zmienne a to oznacza, że właściwości i warunki osobiste skazanego sprzeciwiają się uwzględnieniu wniosku.

Kolejnym, elementem, który nie może zostać pominięty w ustalaniu prognozy kryminologicznej jest postawa skazanego zaprezentowana w warunkach izolacji więziennej. Skazany przebywając w jednostce penitencjarnej jest poddany procesowi resocjalizacyjnemu w czasie którego za wyróżniające zachowanie jest nagradzany regulaminowo a za popełnione przekroczenia jest karany dyscyplinarnie.

Z opinii Dyrektora AŚ S. wynika, że skazany w czasie odbywania kary był 40 razy nagradzany regulaminowo, także przepustkami i widzenia bez dozoru poza obrębem zakładu karnego z których powracał w terminie i bez zastrzeżeń. Ostatni wniosek nagrodowy skazany uzyskał w dniu 17.12.2015r.

Wskazać jednak trzeba, że mimo uzyskanych nagród regulaminowych postawy skazanego nie można uznać za wyróżniająca. Skazany w okresie izolacji tj. od 28.08.2012r. do 23.03.2015r. popełnił 39 przekroczeń, z czego za 31 przekroczeń został dyscyplinarnie ukarany. W 6-ciu przypadkach dyrektor odstąpił od wymierzenia kary dyscyplinarnej. Podkreślić należy, że skazany w dniach 19.02.2013r. i 22.05.2013r. został ukarany umieszczeniem w celi izolacyjnej. Ostatnie przekroczenie popełnił w dniach 11.03.2015r. oraz 23.03.2015r.

Przypomnieć należy, że skazany dopiero od 27.08.2015r. korzysta z tzw. systemu przepustkowego. Zatem, stosunkowo krótki okres pobytu skazanego bez nadzoru ze strony funkcjonariuszy SW oznacza, że nie spełnione w pełni wymogi wynikające z utrwalonego orzecznictwa, co do sprawdzenia zachowania skazanego podczas krótkich okresów pobytu na wolności. ( vide: postanowienie z dnia 19.12.2006r. SA w Krakowie a także postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku miedzy innymi z dnia 29.12.2014r. sygn. II AKzw 2617/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. II AKzw 2691/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. 2691/14, z dnia 9.03.2015r. sygn. II AKzw 407/15, z dnia 24.03.2015r. sygn. II AKzw 551/15 oraz z dnia 14.04.2015r. sygn. II AKzw 723/15).

Odnosząc się do zachowania skazanego w areszcie śledczym stwierdzić należy że Sądowi penitencjarnemu znane jest stanowisko zaprezentowane w postanowieniu z dnia 2.06.2014r. w sprawie II AKzw 1046/14 przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku z którego wynika że „Sąd Apelacyjny hołduje tymczasem zapatrywaniu, w myśl którego w miarę upływu czasu oraz osiąganych przez skazanego postępów resocjalizacyjnych tracą na znaczeniu okoliczności popełnionych przez niego przestępstw oraz negatywne aspekty jego funkcjonowania na wolności. Nie może być tak, że elementy te – bez względu na postawę i zachowanie skazanego w toku odbywania kary – będą stanowiły trwałą negatywna przesłankę warunkowego przedterminowego zwolnienia”.

Zdaniem Sądu penitencjarnego wskazana teza może się odnosić jedynie do postawy dopiero od dnia 8.11.2013r., kiedy to skazany zaniechał nagannej postawy i poprawił swoje zachowanie. Nie można także pominąć kar wymierzonych marcu 2015r. Natomiast uprzednie zachowanie skazanego można określić wręcz jako długotrwałe i rażąco naganne.

Aktualnie skazany wobec przełożonych jest regulaminowy. Ze współosadzonymi układa zgodne i bezkonfliktowe relacje. Karę odbywa w systemie programowanego oddziaływania, a zadania wynikające z programu realizuje w stopniu dobrym. Z uwagi na okoliczności popełnionego przestępstwa, skazany ukończył program dotyczący treningu zastępowania agresji ART. Chętnie też angażuje się w wykonywanie prac na rzecz oddziału mieszkalnego.

W świetle dowodów zgromadzonych w teczce osobopoznawczej oczywistym jest, że proces resocjalizacji nie przebiegał jednakowo w poszczególnych okresach odbywania kary. Okresy poprawnej postawy wskazują że skazany potrafi zaakceptować stosowane wobec niego rygory odbywania kary. Natomiast stwierdzone uchybienia w zakresie przestrzegania ustalonego porządku prawnego nie mogą być uznane za incydentalne. Zatem, kompleksowa ocena postawy skazanego, odnosząca się do całego okresu odbywania kary, przemawia za ujemną prognozą kryminologiczną, bowiem proces jego resocjalizacji skazanego nie przebiega właściwie.

Sąd penitencjarny podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie wyrażone w postanowieniu z dnia 1.03.2006r. sygn. II AKzw 124/06, iż zachowanie i postawę skazanego należy oceniać w ciągu całego pobytu w zakładzie karnym. Nie można nie dostrzec tego, że skazany odbywa karę w OZ U.czyli w jednostce penitencjarnej o zmniejszonym nadzorze. To oznacza że skazany ma zdecydowanie większe możliwości do uzyskiwania nagród regulaminowych i podjęcia pracy poza aresztem niż w jednostce penitencjarnej typu zamkniętego. Zatem, liczba uzyskanych przez skazanego wniosków nagrodowych nie może być traktowana w sposób jak priorytetowy przy ocenie trafności złożonego wniosku.

Przy ocenie trafności złożonego wniosku nie można pominąć skazany jest uczestnikiem podkultury więziennej. Fakt ten w przedmiotowej sprawie jest wręcz bagatelizowany pomimo, że skazany uporczywym zachowaniem przy narusza zakaz wynikający z treści art.116a pkt 1 kkw z którego wynika, że skazanemu nie wolno uczestniczyć bez zgody lub wiedzy przełożonego w tego typu strukturze nieformalnej. Sąd penitencjarny podziela stanowisko Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażone w postanowieniach z dnia: 19.07.2006r. sygn. II AKzw 495/06 oraz 20.09.2006r. sygn. II AKzw 632/06 a także Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zaprezentowane w postanowieniach z dnia: 22.07.2007r. sygn. II AKzw 983/07, 22.08.2007r. sygn. II AKzw 1080/07 i 8.07.2009r. sygn. II AKzw 877/09, z dnia 22.04.2013r. w sprawie II AKzw 789/13, z dnia 30.07.2014r. sygn. II AKzw 1435/14, oraz z dnia 29.12.2014r. w sprawie II AKzw 2617/14 iż przynależność do podkultury więziennej już z samego założenia sprzeciwia się regulaminowi odbywania kary pozbawienia wolności a tym samym nie pozwala uznać zachowania za pozytywne i prognozuje dalszy negatywny stosunek do obowiązującego porządku prawnego.

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa ( vide : postanowienia z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04, z dnia 14.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2908/13 oraz z dnia 20.01.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w II AKzw. 38/14 ).

Z załączonych do akt osobowych odpisów wyroków wynika, że skazanemu przypisano popełnienie przestępstw z art.280§2kk i art.157§1kk i art.275§1kk i art.276kk w zw. z art.11§2kk, art. 226§1kk i art.224§2kk przy zast. art.11§2kk, a także szeregu wykroczeń. Z uzasadnienia wyroku w sprawie II K 95/13 wynika, że między innymi skazany krytycznego dnia wobec pokrzywdzonego zachowywał się wyjątkowo brutalnie i agresywnie.

Z informacji z KRK wynika, że skazany był 7-krotnie karany, z czego 4-krotnie za przestępstwa z użyciem i groźbą użycia przemocy. Dodać należy, że przestępstwo z art.224§2kk skazany popełnił przebywając w Areszcie Śledczym w S.. To oznacza, że naruszenie przez skazanego porządku prawnego nie było zdarzeniem incydentalnym, a przejawem posiadania utrwalonych skłonności do popełniania czynów sprzecznych z prawem.

W ocenie Sądu penitencjarnego okoliczności popełnionych przestępstw także z użyciem przemocy, przy ustalonej karalności i uwzględnieniu wniosków wynikających z wywiadów kuratora przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku, bowiem wskazują na takie cechy jak skłonności do zachowań agresywnych, które mogą stanowić podstawę do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Bezspornym jest, że skazany w warunkach izolacji zachowywał się także poprawnie. W ocenie Sądu nie można nadmiernie eksponować okresów poprawnego zachowania się skazanego w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można pomijać licznych okresów nagannej postawy i okoliczności popełnionych przestępstw.

Ta ocena nie pozwala na wysnucie wniosku, że skazany na obecnym etapie wykonywania kary, ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie.

W tej sytuacji, uznając za celowy dalszy pobyt skazanego w zakładzie karnym, postanowiono jak na wstępie.

Na podstawie art. 626§1kpk w zw. z art. 624§1kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.