Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Beata Kopania
Protokolant:	sekr. sądowy Anna Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Agencji Nieruchomości Rolnych w W.

przeciwko G. W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej G. W. na rzecz powoda Agencji Nieruchomości Rolnych w W. kwotę 90.681,75 zł (słownie: dziewięćdziesiąt tysięcy sześćset osiemdziesiąt jeden złotych 75/100)
z ustawowymi odsetkami od dnia 02.12.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 8.151,08 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt IC 28/16

UZASADNIENIE

Powódka, Agencja Nieruchomości Rolnych w W., wniosła przeciwko pozwanej, G. W., pozew z żądaniem zapłaty kwoty 90.681,75 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Zażądała także zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu.

Na uzasadnienie wskazała, że pozwana, na podstawie umowy nr (...), dzierżawiła od powódki nieruchomości rolne położone w R.. Pismem z dnia 28 września 2012r. powódka rozwiązała tę umowę ze skutkiem natychmiastowym z powodu niezapłacenia zaległego czynszu. Jednocześnie powódka wyznaczyła pozwanej termin do wydania nieruchomości będącej przedmiotem rozwiązanej umowy. Pozwana nie wykonała jednak tego obowiązku. Wobec tego, że nieruchomości zostały odebrane pozwanej dopiero w toku postępowania egzekucyjnego, na podstawie wyroku sądowego nakazującego wydanie nieruchomości, zasadne stało się żądanie od pozwanej zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości od dnia rozwiązania umowy do dnia wydania nieruchomości.

W dniu 16 grudnia 2015r. Sąd Okręgowy w Słupsku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę dochodzoną pozwem wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

W terminie ustawowym pozwana, G. W., wniosła sprzeciw od powyższego nakazu, zaskarżając go w całości. Zażądała oddalenia powództwa oraz zasądzenia od powódki na jej rzecz kosztów procesu.

Wskazała, że prowadzeniem spraw związanych z realizacją umowy dzierżawy (...) zajmowała się jej matka, L. J.. To właśnie z nią kontaktowali się pracownicy Agencji Nieruchomości Rolnych. Wszelka korespondencja była kierowana na adres L. J., tj. na R. (...). Pod ten adres nie zostało jednak doręczone pismo wzywające pozwaną do zapłaty zaległości czynszowych, pismo rozwiązujące umowę dzierżawy oraz pismo wyznaczające pozwanej termin do wydania nieruchomości. Pisma powyższe były natomiast kierowane na adres (...), pod którym pozwana nie mieszkała. Korespondencja ta nie była w ogóle odbierana lub odbierały ją osoby do tego nieuprawnione. Zatem pozwana nie miała żadnej wiedzy co do wzywania jej do zapłaty zaległości, rozwiązania umowy dzierżawy oraz co do wyznaczenia jej terminu do wydania nieruchomości. Dodatkowo, pozwana podała, że wiedziała o sprawie sądowej o wydanie spornej nieruchomości oraz o treści wyroku sądowego, którym sąd nakazał pozwanej ich wydanie. Uznała, że zakończenie sprawy sądowej o wydanie ziemi zamknęło procedurę zwrotu ziemi. Nadto wskazała, że nie może ona ponosić odpowiedzialności za nieporozumienia między stronami w zakresie obrotu korespondencji. Podkreśliła, że nie doszłoby do sytuacji „przetrzymywania” ziemi przez pozwaną, gdyby otrzymywała ona pisma od Agencji. Podała, że pozwanej nie stać na zapłacenie tak wysokiego odszkodowania.

Sąd ustalił:

W dniu 24 marca 1998r. Agencja Nieruchomości Rolnych w W. zawarła z L. J. umowę dzierżawy nr (...) gruntów rolnych położonych w miejscowości R., gmina K., obręb R., oznaczone jako działki (...), o powierzchni 35,69 ha. Umowa została zawarta na okres 10 lat.

Dowód: umowa dzierżawy z dnia 24 marca 1998r., k. 9 – 12.

Dnia 14 kwietnia 2006r. L. J. zawarła z G. W., swoją córką, umowę przejęcia praw i obowiązków związanych z umową dzierżawy nr (...).

W wyniku tej czynności, w dniu 6 października 2006r., Agencja Nieruchomości Rolnych zawarła z G. W. aneks nr (...) do umowy dzierżawy nr (...), uznając pozwaną za dzierżawcę gruntów objętych umową dzierżawy z dnia 24 marca 1998r. Pozwana weszła w prawa i obowiązki L. J.. Umowa została zawarta na okres 10 lat, licząc od dnia 24 marca 1998r. W umowie dzierżawy w treści uwzględniającej aneks (...) wskazany został adres pozwanej na (...).

W dniu 22 września 2009r. został sporządzony aneks nr (...) do umowy dzierżawy i na wniosek pozwanej przedłużono tę umowę do dnia 24 marca 2018r. Jednocześnie w § 17 umowy wskazano, że jeżeli dzierżawca opóźni się z zapłatą czynszu za dwa półrocza, umowa może zostać rozwiązana ze skutkiem natychmiastowym, po bezskutecznym upływie dodatkowego wyznaczonego przez wydzierżawiającego 3- miesięcznego terminu zapłaty zaległego czynszu. W treści umowy uwzględniającej treść aneksu nr (...) wskazano adres pozwanej na (...).

Czynności faktyczne na dzierżawionej ziemi wykonywała L. J. i jej mąż.

Dowód: umowa przejęcia praw i obowiązków z dnia 14 kwietnia 2006r., k. 13 – 13a, aneks nr (...) z dnia 6 października 2006r., k. 14 - 20, aneks nr (...) z dnia 22 września 2009r., k. 21- 27, zeznania świadka, L. J., 00:32:09 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 125v.

Pismem z dnia 13 kwietnia 2012r. pozwana została wezwana przez Agencję do zapłacenia zaległego czynszu dzierżawnego w terminie 3 miesięcy, ze wskazaniem, że po bezskutecznym upływie tego terminu, umowa dzierżawy zostanie rozwiązana ze skutkiem natychmiastowym. Pismo było kierowane na adres we (...).

Pozwana w terminie wyznaczonym nie uiściła zaległego czynszu.

W konsekwencji powyższego, pismem z dnia 28 września 2012r., kierowanym na adres (...), powód rozwiązał umowę dzierżawy nr (...) ze skutkiem natychmiastowym z powodu niezapłacenia czynszu dzierżawnego w wyznaczonym terminie. Wezwał jednocześnie pozwaną do wydania nieruchomości objętych umową dzierżawy nr (...), wyznaczając dzień wydania nieruchomości na 21 października 2012r. Poinformował wówczas pozwaną, że niewydanie nieruchomości w wyznaczonym terminie spowoduje naliczenie na rzecz Agencji Nieruchomości Rolnych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z gruntów w wysokości 5 – krotności czynszu dzierżawnego, który byłby należny gdyby była ona przedmiotem dzierżawy po przeprowadzeniu przetargu, licząc od dnia 12 października 2012r.

Pismo to odebrała A. B., ówczesna partnerka syna pozwanej – B. W. (1), zamieszkała razem z nim we W..

B. W. (1) miał wtedy 21 lat. A. B. jest obecnie jego żoną. Razem mają dwoje dzieci.

Dowód: pismo powoda z dnia 28 września 2012r., k.28, potwierdzenie odbioru, k. 28v, zeznania świadka, L. (...):46:57 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 126.

Pozwana nie wydała nieruchomości w wyznaczonym terminie ( bezsporne, nadto protokół z dnia 21 października 2012r., k. 29).

W konsekwencji powyższego, powód, pismem z dnia 22 października 2012r., kierowanym na adres (...), poinformował pozwaną o wyznaczeniu drugiego terminu do wydania nieruchomości, na dzień 20 listopada 2012r.

Pismo to zostało odebrane przez B. W. (2).

B. W. (2) to szwagier pozwanej. W 2012r. pracował jako listonosz na poczcie. Odebrał pismo powoda z dnia 22 października 2012r. i zaniósł do miejsca zamieszania pozwanej, tj. na adres (...).

Dowód: pismo powoda z dnia 22 października 2012r., k. 30, potwierdzenie odbioru, k. 31, zeznania świadka, B. W. (2), 00:19:37, 00:24:51 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 125.

Dnia 20 listopada 2012r. pozwana nie stawiła się na czynność wydania nieruchomości. Tego dnia nieruchomość nie została wydana ( bezsporne, nadto protokół z dnia 20 listopada 2012r., k.32).

W dniu 6 lutego 2013r. powód złożył do Sądu Rejonowego w Słupsku pozew przeciwko G. W. z żądaniem wydania nieruchomości położonej w R., gmina K., składającej się z działek o nr (...). Sprawa została zarejestrowana pod sygn. (...). W pozwie wskazano adres pozwanej – (...). Pozwana złożyła odpowiedź na pozew, wnosząc o oddalenie powództwa. Do sprawy zgłosił się pełnomocnik pozwanej – L. J., która złożyła do akt pełnomocnictwo procesowe do reprezentowania powódki, opatrzone datą 15 lutego 2013r.

W sprawie (...) wyznaczono rozprawę na dzień 22 marca 2013r., na którą stawiła się L. J.. Tego dnia, Sąd Rejonowy w Słupsku wydał wyrok, którym nakazał pozwanej, aby wydała Agencji Nieruchomości Rolnych w W. nieruchomości o obszarze 35,69 ha, położone w obrębie R., gmina K., stanowiące działki o nr (...).

L. J. była obecna na ogłoszeniu tego wyroku.

Żadna ze stron nie złożyła apelacji od rozstrzygnięcia sądowego z dnia 22 marca 2013r.

Dowód: odpowiedź na pozew z dnia 25 lutego 2013r., k. 86, wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 22 marca 2013r., k. 33, .

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 22 marca 2013r. został przez powoda skierowany do egzekucji przez komornika sądowego, działającego przy Sądzie Rejonowym w Słupsku, A. Ś.. Komornik wyznaczył dzień wydania nieruchomości na dzień 9 grudnia 2014r. (sygn. akt (...)).

Dnia 9 grudnia 2014r. pozwana nie stawiła się na wydanie nieruchomości.

Czynność wydania nieruchomości została dokonana przez komornika sądowego.

Dowód: protokół z czynności wydania nieruchomości z dnia 9 grudnia 2014r., k. 35 – 36.

Pismem dnia 3 czerwca 2015r., kierowanym na adres R. (...), powód poinformował pozwaną o zakończonej czynności odbioru nieruchomości. Jednocześnie w załączeniu przedstawił zawiadomienie o wysokości wynagrodzenia za bezumowne używanie.

W odpowiedzi na powyższe, pozwana, reprezentowana przez L. J. podała, że jest ogromnie zaskoczona powyższym wezwaniem. Podała, iż była przekonana, że sprawa o wydanie nieruchomości, zakończona wyrokiem uwzględniającym powództwa Agencji, zamknęła sprawę zwrotu ziemi. Dodatkowe wyjaśnienia złożyła L. J. pismem z dnia 15 lipca 2015r.

Pismem z dnia 13 października 2015r. wezwano pozwaną, na adres R. (...), do zapłaty kwoty 84.690,31 zł. tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości oraz kwoty 5.546,78zł.

Pozwana kategorycznie odmówiła zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, będącej uprzednio przedmiotem umorzy dzierżawy (...).

Powód ponowił wezwanie do zapłaty należności z tytułu bezumownego korzystania, pismem z dnia 3 listopada 2015r. Pismo skierował na adres R. (...).

Dowód: pismo powoda z dnia 3 czerwca 2015r., k. 38 – 39, potwierdzenie odbioru, k. 40, pismo pozwanej z dnia 11 czerwca 2015r., k. 63, pismo L. J. z dnia 15 lipca 2015r., k. 64, pismo powoda z dnia 13 października 2015r., k. 45, potwierdzenie odbioru, k. 47.

W 2010r. toczyła się sprawa przed Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. o przyznanie pozwanej płatności do gruntów rolnych na rok 2009r. W sprawie tej wskazano adres pozwanej na (...), przy czym pozwana była reprezentowana przez L. J., której adres wskazano na R. (...). Doręczenia z tej sprawy były doręczane na adres pełnomocnika.

Dowód: pismo Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 26 lutego 2010r., k. 103, decyzja z dnia 23 lutego 2010r., k. 104 – 107.

Pozwana wraz z mężem i dziećmi, mieszkała we (...). W 2012r. syn pozwanej, B. miał 21 lat, zaś córka, A. – 19 lat.

W 2012r. pozwana prosiła B. W. (2) o to, by odbierał on korespondencję kierowaną do pozwanej i przynosił ją do domu we W.. Prośba wynikała z stąd, iż pozwana od kilku lat wyjeżdżała do pracy w Niemczech oraz z tego, że awizowaną korespondencję rodzina W. musiała odbierać z poczty w S.. B. W. (2) w sumie 2 -3 razy odebrał korespondencję kierowaną do pozwanej. Za każdym razem dostarczał ją do domu we (...).

Pozwana nie informowała B. W. (2) – listonosza, by korespondencję kierowaną do niej, doręczać L. J..

Dowód: zeznania świadka, B. W. (2) 00:19:37, 00:23:13, 00:27:44, 00:29:20 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 125, zeznania świadka L. (...):46:57 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 126.

Do domu we W. dochodziła L. J., która miała miejsce zamieszania w R. (...). Pomagała pozwanej przy dzieciach.

Dowód: zeznania świadka L. J., 00:49:29 protokół rozprawy z dnia 5 maja 2016r., k. 126.

Pismem dnia 23 października 2012r. pozwana wskazała powodowi adres do doręczeń na R. (...). Również pismem z dnia 30 listopada 2012r. pozwana ponowiła informacje o jej adresie do doręczeń, wskazanym na R. (...).

Dowód: pismo pozwanej z dnia 23 października 2012r., k. 115, pismo pozwanej z dnia 30 listopada 0212r., k. 117.

Na adres R. (...) powód doręczał pozwanej wezwania do zapłaty z dnia 27 listopada 2012r., z dnia 28 stycznia 2014r., z dnia 10 czerwca 2014r., z dnia 1 lipca 2014r., z dnia 27 maja 2015r., z dnia 13 października 2015r.,

Dowód: wezwania do zapłaty, k. 95 – 100, k. 118.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedłożone przez obie strony. Ich autentyczność nie była wzajemnie kwestionowana. Nadto sąd oparł się na zeznaniach świadka, B. W. (2), albowiem jego zeznania były spontaniczne i logiczne. Zeznaniom świadka, L. J., sąd dał wiarę jedynie w części, która dotyczyła miejsca zamieszkania pozwanej oraz korespondencji z powodem po 2013r. W pozostałym zakresie zeznania tego świadka sąd uznał za niewiarygodne, gdyż są sprzeczne z materiałem dowodowym w postaci dokumentów oraz z treścią zeznań świadka, B. W. (2). Nadto, świadek ten ma interes w tym, by pozwana – córka świadka, nie płaciła wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z gruntów rolnych.

Sąd oddalił wniosek pozwanej o zobowiązania powódki do przedłożenia kompletnej dokumentacji dotyczącej umowy dzierżawy nr (...), w tym pisma, którym pozwana wskazała powódce adres do doręczeń, albowiem sąd uznał, że powyższy wniosek jest zbyt ogólnikowy. Nadto, to pozwana winna samodzielnie poszukiwać dokumentów, które są jej niezbędne do wykazania swych racji przed sądem.

W myśl art. 39 b ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz zmianie niektórych ustaw, osoba władająca nieruchomością wchodzącą w skład Zasobu Skarbu Państwa bez tytułu prawnego zobowiązana jest do zapłaty na rzecz Agencji wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości w wysokości stanowiącej 5 – krotność wywoławczej wysokości czynszu, który należny byłby od tej nieruchomości, gdyby była ona przedmiotem umowy dzierżawy po przeprowadzeniu przetargu.

Rozstrzygnięcie sporu sprowadza się zatem do ustalenia, czy pozwana była w posiadaniu gruntu Skarbu Państwa bez tytułu prawnego.

Na rozprawie w dniu 5 maja 2016r. pozwana zaprezentowała stanowisko, iż nie kwestionuje twierdzeń powoda o skutecznym rozwiązaniu umowy dzierżawy (...), a w konsekwencji powyższego - obowiązku zwrotu przez pozwaną na rzecz powoda nieruchomości uprzednio objętych tą umową. Podkreśliła, że obowiązek wydania nieruchomości zostałby przez pozwaną zrealizowany, gdyby pismo wzywające do wydania nieruchomości, zostało pozwanej doręczone na prawidłowy adres, tj. na R. (...), a nie na (...).

Poza sporem jest zatem, iż umowa dzierżawy nr (...) została przez powodową Agencją rozwiązana.

Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, iż z pisma powódki z dnia 28 września 2012r. wynika, że pozwana, pismem z dnia 13 kwietnia 2012r., została wezwana do zapłaty zaległego czynszu w terminie 3 miesięcy, pod rygorem rozwiązania umowy dzierżawy ze skutkiem natychmiastowym. Treść pisma z dnia 28 września 2012r. wskazuje, iż pozwana nie zapłaciła zaległego czynszu, dlatego też Agencja rozwiązała umowę dzierżawy ze skutkiem natychmiastowym. Z potwierdzenia odbioru wynika, że doręczenie pisma z dnia 28 września 2012r. nastąpiło w dniu 9 października 2012r.

Zatem z dniem 10 października 2012r. umowa dzierżawy nr (...) została skutecznie rozwiązana. W konsekwencji powyższego, na pozwanej spoczywał obowiązek wydania Agencji gruntów rolnych objętych tą umową. Wydanie nieruchomości nie nastąpiło dobrowolnie, lecz z udziałem komornika sądowego w dniu 9 grudnia 2014r.

W tym miejscu warto wskazać, że w stanowisku pozwanej dostrzega się niekonsekwencje w zakresie twierdzeń obronnych, gdyż skoro pozwana nie kwestionuje faktu rozwiązania umowy dzierżawy, to nielogicznym jest jej twierdzenie, ze nie wydała gruntu, bo nie znała terminu wyznaczonego w tym celu przez Agencję. Skoro pozwana wiedziała, że umowa została rozwiązana, to winna podejmować działania ukierunkowane na zwrot ziemi. Tymczasem brak było po stronie pozwanej jakiejkolwiek aktywności w tym zakresie, pomimo, iż pismem z dnia 13 kwietnia 2012r. oraz pismem z dnia 28 września 2012r. była pouczana o prawie Agencji po podbierania wynagrodzenia za bezumowne korzystania z gruntów w kwocie 5- krotnej stawki czynszowej.

Nie zasługują na uwzględnienie twierdzenia pozwanej, jakoby doręczenia pism o rozwiązaniu umowy i wyznaczeniu terminu wydania nieruchomości, kierowane były na nieprawidłowy adres.

Wskazać należy, że pozwana była strona umowy dzierżawy. W umowie tej, jako adres pozwanej wskazano (...). Korespondencja związana z tą umową była zatem kierowana na powyższy adres.

Fakt, iż faktyczne czynności na dzierżawionych nieruchomościach wykonywała matka pozwanej, L. J., nie spowodował automatycznie obowiązku po stronie Agencji przesyłania pism na adres zamieszkania L. J., tj. na R. (...). Dopiero po wyraźnym wskazaniu przez pozwaną w piśmie z dnia 23 października 2012r. (k. 115) oraz w piśmie z dnia 30 listopada 2012r. (k. 117) adresu do doręczeń na R. (...), powstał obowiązek doręczenia pism na adres L. J.. Wskazania adresu do doręczeń miało jednak miejsce już po doręczeniu pozwanej pisma z dnia 13 kwietnia 2012r., pisma z dnia 28 września 2012r. oraz pisma z dnia 22 października 2012r., tj. po skutecznym rozwiązaniu umowy dzierżawy oraz po skutecznym wyznaczeniu terminu wydania nieruchomości.

Przedstawione przez pozwana dokumenty, nie wskazują, że korespondencja Agencji z pozwaną do 23 października 2012r. odbywała się na adres (...). Doręczenia na powyższy adres były wykonywane po złożeniu przez pozwaną pisma z dnia 23 października 2012r., w którym pozwana wyraźnie wskazała adres do doręczeń (95 – 100, k. 118).

Korespondencja doręczana na R. (...) w 2010r., dotyczy sytuacji, która ma związek z postępowaniem przed Agencją o uzyskanie dopłat przez pozwaną. W sprawie tej L. J. występowała jako pełnomocnik pozwanej. Stąd doręczenia dokonywane były przez organ administracyjny na adres pełnomocnika. Okoliczność ta pozostaje jednak bez wpływu na wynik niniejszego postępowania.

Nie zasługuje na uwzględnienie obrona pozwanej, która podała, że pismo z dnia 28 września 2012r. odebrała pod adresem (...) osoba obca.

Z zeznań świadka B. W. (2), wynika bowiem, że w 2012r. we (...) mieszkała pozwana oraz jej dzieci, syn, B. oraz córka, A.. Mieszkała tam jednak również A. B. – partnerka B. W. (1), aktualnie jego żona. Z zeznań L. J., wynika zaś że w 2012r. B. W. (1) miał 21 lat.

W tej sytuacji uznać należy, że A. B. była dorosłym domownikiem i doręczenie na jej ręce pisma z dnia 28 września 2012r. było skuteczne. Brak jest materiału dowodowego, bądź okoliczności, które stanowiłyby podstawę do wnioskowania, iż A. B. nie przekazała tej korespondencji pozwanej.

W zakresie doręczenia pisma z dnia 22 października 2012r., wzywające do wydania nieruchomości Stwierdzić należy, ze poza sporem jest, iż zostało odebrane przez B. W. (2). Okoliczność ta pozostaje jednak bez wpływu na wynik postępowania. Niesporne jest, że doręczenie to nastąpiło w sposób nieprawidłowy, gdyż korespondencja winna zostać doręczona osobiście pozwanej, bądź dorosłemu domownikowi, a B. W. (2) bez wątpienia nie mieszkał z pozwaną i nie był osoba uprawnioną do odbioru korespondencji. Jednakże z zeznań świadka, B. W. (2), wynika, że korespondencję tę przekazał pod adres (...).

Czynności pozwanej oraz jej pełnomocnika, L. J., tj. sporządzenie pisma z dnia 23 października 2012r. oraz pisma z dnia 20 listopada 2012r., wskazujące Agencji adres do doręczeń na R. 3, zdają się potwierdzać wniosek, iż pozwana zapoznała się z treścią pisma Agencji z dnia 22 października 2012r., przez co skierowała do powoda pisma z informacją o adresie do korespondencji.

O tym, że korespondencja kierowana na (...) była odbierana, świadczy również fakt, iż pozwana w sprawie o wydanie nieruchomości złożyła odpowiedź na pozew, pomimo, że odpis pozwu został skierowany na adres wskazany w pozwie, tj. na (...). Złożenie przez pozwaną odpowiedzi na pozew skutkuje wnioskiem, że korespondencja zawierająca odpis pozwu została doręczona pozwanej. Z resztą w odpowiedzi na pozew sama pozwana wskazała swój adres na (...) (k. 85).

Skoro umowa dzierżawy została rozwiązana, pozwana winna podjąć działania ukierunkowane na wydanie powódce ziemi. Takich działań nie podjęła.

Twierdzenia pozwanej, że myślała, iż wydanie wyroku sądowego kończy sprawę wydania nieruchomości, nie zasługują na uwzględnienie. Pozwana winna sobie sprawę zdawać z tego, że wydanie nieruchomości dzierżawionej wiąże się chociażby ze sporządzeniem protokołu zdawczo – odbiorczego. Wydana nieruchomość może być w różnym stanie utrzymania. Może być zadbana, ale może być zachwaszczona, a jej kultura agrarna może być niski. M.in. te okoliczności mogą mieć znaczenie dla obu stron umowy dzierżawy przy czynnościach końcowych związanych z rozwiązaniem umowy dzierżawy.

W tym stanie rzeczy, wobec uznania, że umowa dzierżawy została skutecznie rozwiązania, zasadne stało się żądania zgłoszone w pozwie.

Wobec tego, iż wyliczenia dokonane przez powoda w zakresie wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie (k. 45 i 46) nie były kwestionowane, sąd na podstawie art. 39 b ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz zmianie niektórych ustaw orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku.

O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Koszty procesu rozstrzygnięto w oparciu o art. 98 § 1 i § 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490 oraz z 2015 r. poz. 617 i 1078) przy § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804). Na koszty powoda złożyła się opłata od pozwu w wysokości 4.535 zł. oraz wynagrodzenie fachowego pełnomocnika w wysokości 3.600 zł. oraz opłata za udzielone pełnomocnictwo w kwocie 17 zł.

Na oryginale właściwy podpis