Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 5 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. Z., M. Z. (1), M. Z. (2)

przeciwko J. Z.

o podwyższenie alimentów

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt XVII 105/13

postanawia: oddalić zażalenie.

Sygn. akt IV Cz 521/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Słupsku na podstawie art. 117 § 5 k.p.c. a contario oddalił wniosek pozwanego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w sprawie o podwyższenie rat alimentacyjnych.

Sąd meriti uznał, że przedmiotem rozpoznawanej przezeń sprawy nie są zawiłe problemy prawne, nadto wnioskujący nie jest osobą nieporadną, jako że w sposób zrozumiały i właściwy sformułowała swoje żądania, wnioski i środki zaskarżenia wydawanych w sprawie rozstrzygnięć.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się żalący powód, który wniosł o jego uchylenie i przyznanie pełnomocnika z urzędu zgodnie ze złożonym wnioskiem, argumentując, że stanowisko sądu I instancji rażąco narusza art. 117 § 5 kpc, bowiem w sposób gołosłowny uznał, że sprawa która zawisła nie jest skomplikowana, a brak zawodowego pełnomocnika ustanowionego z urzędu pozbawia ją możliwości ochrony jego praw.

Rozpoznając złożone zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, iż udział adwokata (radcy prawnego) w sprawie należy uznać za potrzebny wówczas, gdy strona wnosząca o jego ustanowienie jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym podejmowaniem czynności procesowych albo gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym. Samo złożenie przez stronę wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu nie obliguje sądu do jego uwzględnienia (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z 2.03.2005 r., III CK 533/04, LEX nr 197647, a także postanowienie SN w sprawie IV PZ 89/86 z dnia 4.11.1986 r.). Ustanowieniu pełnomocnika z urzędu towarzyszyć musi zatem przekonanie Sądu o realnej użyteczności tej osoby w niesieniu stronie fachowej pomocy prawnej. Do takiego zaś przekonania Sąd dochodzi, gdy przemawiają za tym okoliczności wewnętrzne, o których decydują przymioty osobowe strony wnioskującej, w szczególności jej nieporadność, czy choroba, lub zewnętrzne, jakim jest szczególnie skomplikowany charakter sprawy - co dowodzi twierdzenia, że strona sama, nawet zdrowa, sprawna i zaradna, nie da sobie jednak rady w jej poprowadzeniu. Oceniając kryterium ustanowienia pełnomocnika jakim jest stopień skomplikowania sprawy wskazać należy, że oceniane ono jest przez sąd z uwzględnieniem kryteriów obiektywnych, a nie subiektywnych odczuć stron procesowych, wedle to których stron każda sprawa jest bardzo skomplikowana.

W realiach rozpoznawanej sprawy (o podwyższenie alimentów) nie sposób przyjąć, aby wedle wyżej wymienionych obiektywnych kryteriów nadać tej sprawie przymiot jej skomplikowania pod względem tak faktycznym jak i prawnym, stanowi ona typową sprawę rozstrzyganą przez sądy rodzinne.

.

W świetle powyższych uwag należy dojść do wniosku, że udział profesjonalnego pełnomocnika w niniejszym postępowaniu nie jest potrzebny. Sąd Okręgowy w pełni podziela argumentację Sądu I instancji zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Ponadto, w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego znajdują się normy o charakterze ochronnym, wyrównujące możliwości rzeczywistej obrony swoich interesów przez stronę działającą samodzielnie, bez udziału fachowego pełnomocnika. Należy do nich art. 5 k.p.c. , który przyznaje Sądowi uprawnienie do udzielenia stronie – w razie uzasadnionej potrzeby - niezbędnych pouczeń co do czynności procesowych i takowe były pozwanemu udzielane (pisma z dnia 10.06.2013 r., 26.06.2013 r.)

Mając powyższe na uwadze Sąd II instancji na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie, uznając je za bezzasadne.