Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

POSTANOWIENIE

Dnia 20.01.2016r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO w Słupsku Witold Galewski

Protokolant sekr. sądowy Anna Marcinkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku – Jacka Koryckiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w C. wniosku skazanego M. R. (R.) s. A. i L. z d. S., ur. dnia (...) w K., skazanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 14.04.2011r., sygn. akt X K 192/11 za czyn z art.280§1kk, art.64§1kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§2kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1.  odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu M. R. (R.) s. A.;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. Ż. kwotę 147,60 zł. brutto (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) za obronę z urzędu;

3.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany M. R. złożył wniosek o udzielenie mu warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności. W swoim wniosku podniósł chęć wcześniejszego powrotu do domu, celem zapewnienia pomocy schorowanej matce oraz podjęcia pracy. Dodał, że więcej nie wejdzie w konflikt z prawem.

Z opinii Administracji zakładu karnego wynika, że uprawnienia do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie skazany nabył po odbyciu 2/3 części kary, tj. w dniu 3.10.2015r. Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Z treści art. 77§1 kk wynika, że Sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary pod warunkiem stwierdzenia pozytywnej prognozy kryminologicznej. Sąd ustaleń w tym zakresie może dokonać w oparciu o pozostałe elementy wskazanego powyżej przepisu.

Przy ustalaniu prognozy kryminologiczno-społecznej Sąd musi mieć na uwadze wskazane w art.77§1kk właściwości i warunki osobiste skazanego. Jest oczywiste że chcąc należycie ocenić, we wskazanym kontekście właściwości i warunki osobiste skazanego, konieczne jest odwołanie się do dowodu zawierającego stosowne informacje. Z wywiadu środowiskowego z dnia 26.07.2014r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania naruszał zasady współżycia społecznego urządzając uciążliwe dla sąsiadów libacje alkoholowe. Jednak nigdy nie przejawiał agresji wobec rodziny, czy otoczenia. Nie miał stałego zatrudnienia, podejmował prace dorywcze. Wcześniej też pracował w CH Kosmos jednak z uwagi na problemy alkoholowe, został zwolniony.

W opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 14.04.2003r. stwierdzono, że u skazanego rozpoznano dyskretne organiczne uszkodzenie CUN, nadużywanie i uzależnienie od alkoholu. Nadto, skazany w 2005r. ukończył terapię uzależnień w ZK C..

Ze sporządzonej w dniu 14.01.2011r. opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, że u skazanego biegli wprawdzie nie stwierdzili choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, tym niemniej rozpoznali niska sprawność umysłową, zaburzenia osobowości (osobowość dyssocjalna) z postawą lekceważącą normy i zobowiązania społeczne, niską możliwością korzystania z doświadczeń a w szczególności z doświadczanych kar.

Z orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego z dnia 30.06.2014r. wynika, że skazany od wielu lat leczy się psychiatrycznie, z uwagi na zaburzenia psychiczne spowodowane alkoholizowaniem się. Bywały też okresy dłuższego pobytu skazanego w Szpitalu Psychiatrycznym gdzie zdiagnozowano u niego zespół paranoidalny 1985r. Nadto, skazany miał kilkakrotne zatrucie lekami, podejmował próby samobójcze, a także prezentował zachowania agresywne i autoagresywne. Pił ciągami w trakcie których truł się, bywał agresywny i demolował mieszkania wybijając szyby.

Z informacji psychologa więziennego z dnia 8.12.2015r. wynika, że brak jest podstaw do jednoznacznego stwierdzenia, że skazany w warunkach wolnościowych będzie funkcjonował prawidłowo. W ocenie psychologa, skazany nie daje gwarancji przestrzegania porządku prawnego i nieagresywnego zachowania po opuszczeniu zakładu karnego.

Zatem, właściwości i warunki osobiste skazanego nie uzasadniają uwzględnienia wniosku o warunkowe zwolnienie.

Z opinii Dyrektora ZK C. wynika, że skazany w czasie odbywania kary pozbawienia wolności popełnił 2 przekroczenia, z czego raz został dyscyplinarnie ukarany za wulgarne i aroganckie zachowanie wobec przełożonych. Był też 9 razy nagradzany m.in. za poprawne zachowanie, w celu podtrzymania poprawnego zachowania, przestrzeganie porządku wewnętrznego oraz wykonywanie prac nieodpłatnych.

Aktualnie skazany, w relacjach ze współosadzonymi jest zgodny. W stosunku do przełożonych nie zawsze przejawia postawy regulaminowe, w sytuacjach dla siebie niekorzystnych bywa opryskliwy, roszczeniowy i wulgarny. W stosunku do popełnionego przestępstwa, ma bezkrytyczny stosunek.

Przypomnieć trzeba, że skazany odbywał karę w zakładzie karnym typu półotwartego. Jednak, z uwagi na wyników badań psychologicznych i psychiatrycznych, właściwości i warunki osobiste oraz względy bezpieczeństwa zakładu karnego, decyzją Komisji Penitencjarnej został przeniesiony do zakładu karnego typu zamkniętego.

W tej sytuacji, wskazane dowody uprawniają do wniosku, że zachowanie skazanego jest jeszcze nieustabilizowane, a co za tym idzie wymaga dalszych oddziaływań wychowawczych, które powinny być kontynuowane w warunkach zakładu karnego.

Skazany w czasie odbywania kary, mimo okresowo poprawnej postawy oraz przebywania w zakładzie karnym typu półotwartego nie został sprawdzony w tzw. systemie przepustkowym. Zatem, Administracja jednostki nie znalazła podstaw do zaufania skazanemu, do tego stopnia, aby umożliwić mu wykazanie iż podczas krótkiego pobytu na wolności jest w stanie przestrzegać zasad porządku prawnego. (vide: postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia z dnia 6.10.2014r. sygn. II AKzw 1947/14, z dnia 23.12.2014r. sygn. II AKzw 2550/14, z dnia 29.12.2014r. sygn. II AKzw 2617/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. II AKzw 2691/14, z dnia 13.01.2015r. sygn. 2691/14, z dnia 9.03.2015r. sygn. II AKzw 407/15, z dnia 24.03.2015r. sygn. II AKzw 551/15 oraz z dnia 14.04.2015r. sygn. II AKzw 723/15).

Przechodząc do okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa podnieść należy, że o tyle mają one znaczenie dla negatywnej prognozy, a w konsekwencji i dla negatywnej decyzji w przedmiocie warunkowego zwolnienia, o ile wskazują na takie cechy skazanego, które mogą być przyczyną popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa (vide : postanowienie z dnia 21.10.2004r. S.A. we Wrocławiu sygn. II AKzw 709/04).

Z załączonego do akt ewidencyjnych odpisu wyroku Sądu Rejonowego w K.w sprawie X K 192/11 wynika, że skazany dopuścił się popełnienia przestępstwa z art.280§1kk w zw. z art.64§1kk.

To oznacza, że skazany nie jest sprawcą który porządek prawny naruszył w sposób przypadkowy. Za takim stanowiskiem przemawia ustalona karalność skazanego. Z informacji z KRK wynika, że skazany był 8-krotnie karany, w tym 4-krotnie za przestępstwa z użyciem przemocy tj. z art.210§1dkk, art.168§1dkk, art.156§1kk oraz art. 280§1kk.

Wskazać należy, że skazany w dniu 17.12.2009r. skazany opuścił Zakład Karny w C. po zakończeniu odbywania w całości kary 6 lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego za czyn z art.156§1kk w sprawie IIK 58/03 Sądu Okręgowego wK.. Na marginesie wskazać nadto trzeba, że skazany, w dniu 12.09.1988r. opuścił Zakład Karny w C. po uzyskaniu warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności orzeczonej za czyn z art.210§1dkk.

Skazany kolejne przestępstwo z użyciem przemocy popełnił w dniu 3/4.12.2010r. To oznacza, że skazany jest sprawcą zdemoralizowanym, którego do zmiany nagannej postawy nie skłonił nawet pobyt w warunkach izolacji więziennej.

W ocenie Sądu penitencjarnego okoliczności popełnionych przestępstw z użyciem przemocy przy uwzględnieniu uprzedniej karalności oraz wniosków wynikających z wywiadu środowiskowego, opinii sądowo-psychiatrycznej, orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego oraz informacji psychologa więziennego przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku, bowiem wskazują na takie cechy osobowości skazanego jak skłonności do nadużywania alkoholu oraz zachowań agresywnych, które mogą być podstawą do popełnienia kolejnego przestępstwa.

Ponownie wskazać należy, że okoliczności popełnionego przestępstwa muszą zostać uwzględnione przy kształtowaniu prognozy kryminologiczno-społecznej. Sąd penitencjarny odwołuje się do stanowiska SA w Gdańsku wyrażonego w postanowieniu z dnia 22.04.2013r. sygn. II AKzw 789/13 z którego wynika, że zastosowanie instytucji warunkowego zwolnienia nie może zaprzeczać celom kary które legły u podstaw jej wymiaru. Orzekając o warunkowym zwolnieniu z reszty kary nie można pominąć przesłanek którymi kierował się sąd w przedmiocie odpowiedzialności karnej skazanego aby nie doprowadzić do zdeprecjonowania tego orzeczenia”. (podobnie vide: postanowienie z dnia 2.09.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 1708/14, z dnia 24.11.2014r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 2365/14, z dnia 4.03.2015r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sygn. II AKzw 347/15 ).

Bezspornym jest, że skazany w warunkach izolacji zachowywał się także poprawnie. W ocenie Sądu nie można nadmiernie eksponować okresów poprawnego zachowania skazanego w toku odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można pomijać okresu nagannej postawy, a także okoliczności popełnionych przestępstw.

Stąd też, postawa skazanego z okresu pobytu w warunkach izolacji powinna być oceniania w powiązaniu z jego właściwościami i warunkami osobistymi, z okolicznościami popełnionych przestępstw oraz nieskutecznością stosowanego w przeszłości środka związanego z poddaniem sprawcy próbie.

Ta bowiem ocena, nie pozwala na sformułowanie wniosku, że skazany na obecnym etapie wykonywania kary, ma na tyle ukształtowane właściwe postawy, iż mimo niewykonania pozostałej części kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa a dalszy proces jego resocjalizacji prowadzony w warunkach wolnościowych będzie przebiegał należycie

W tej sytuacji, wobec braku pozytywnej prognozy kryminologicznej, uznając wniosek skazanego za bezzasadny, postanowiono jak na wstępie.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 15 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. z 2015r. poz.616).

Na podstawie art. 626§1kpk w zw. z art. 624§1kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.